نمک یا شکر. کدام اسکراب برای شما مناسب است؟
نمک و شکر می‌توانند به عنوان اسکراب مورد استفاده قرار گیرند. سالن‌های استراحت و زیبایی از اسکراب‌های نمکی و شکر به سادگی استفاده نمی‌کنند. نمک و شکر اکسفولیانت‌های طبیعی هستند (به عبارت ساده‌تر، به طور طبیعی لایه‌برداری می‌کنند) و علاوه بر اینکه پوست بعد از این روش‌ها نرم و صاف می‌شود، منافذ باز می‌شوند تا از شر سموم، عرق و باکتری‌ها رهایی پیدا کند.
اسکراب‌هایی با نمک یا شکر به راحتی در خانه قابل تهیه هستند و می‌توانند به شما مراقبت واقعی و حرفه‌ای از پوست ارائه دهند. فرق بین نمک و شکر چیست؟ چه زمانی و چگونه باید از آنها استفاده کرد؟
ما به اسکراب‌های ملایم لایه‌بردار مبتنی بر هسته آلو یا پوسته گردو عادت کرده‌ایم و آنها واقعاً کار می‌کنند. اما اگر می‌خواهید مراقبت از پوست خود را به سطح بالاتری ببرید و آن را درخشان کنید، نمک و شکر در پایه اسکراب دقیقاً چیزی است که به آن نیاز دارید. نمک و شکر دارای تأثیر سایشی ملایمی هستند و به تدریج حل می‌شوند که باعث نمی‌شود پوست با کریستال‌ها آسیب ببیند.
اسکراب‌های نمکی
علاوه بر لایه‌برداری، با استفاده از نمک شما پوست خود را با منیزیم و سایر مواد معدنی تغذیه می‌کنید که به راحتی از طریق پوست جذب می‌شوند. نمک برای اسکراب‌ها باید دریایی، یا نمک گلابی هیمالیا یا سایر نمک‌های معدنی غنی باشد - نمک خوراکی مناسب نیست. با توجه به منیزیم در نمک، یک روش لایه‌برداری معمولی می‌تواند به شما از درد عضلانی، اسپاسم و حتی حملات میگرنی نجات دهد. درباره منیزیم مقاله‌های زیادی نوشته‌ام - معدنی که
حملات میگرنی را متوقف کرد
. علاوه بر تغذیه با مواد معدنی، نمک خاصیت ضدعفونی کننده دارد - ماسک‌های با نمک غدد چربی را کنترل کرده و آکنه را درمان می‌کنند (بر اساس تجربه شخصی).
نمک برای پاکسازی پاشنه‌ها، آرنج‌ها و زانوها ایده‌آل است. برای صورت بهتر است که کریستال‌های بزرگ نمک را در هاون یا قهوه‌ساز خرد کنید تا کمترین آسیب به پوست وارد شود. نمک نسبتاً خشک‌کننده است، بنابراین بهتر است اسکراب‌های با نمک را روی پایه چرب تهیه کرد یا پس از روش آن با لوسیون‌ها استفاده کرد.
اسکراب‌های شکر
برای اسکراب‌ها از هر نوع شکر می‌توان استفاده کرد. وظیفه آن بیشتر مکانیکی است تا درمانی. با استفاده از شکر، اسکراب‌های نرم برای حساس‌ترین نواحی پوست به دست می‌آید و کریستال‌های آن سریعتر حل شده و هیچ آسیبی نمی‌زنند.
بعد از استفاده از لایه‌برداری شکر، پوست مرطوب باقی می‌ماند. به طور ایده‌آل برای نوع پوست خشک مناسب است. در مقاله قبلی به این نکته اشاره کردم که شکر برای پوست‌های مستعد التهاب و آکنه چندان مناسب نیست. استافیلوکوک، که در منافذ و کانال‌های چربی رشد می‌کند و عامل اصلی جوش‌ها است، بسیار به گلوکز و کربوهیدرات‌ها علاقه دارد. به‌ویژه، زمانی که آنها به‌طور مستقیم از طریق پوست جذب می‌شوند. برای صورت از اسکراب‌های شکر استفاده نمی‌کنم - فقط نمکی یا اسکراب‌های با سبوس و فیبر . اما اگر پوست شما خشک است - بدون شک از شکر استفاده کنید.
هر چند وقت یکبار از اسکراب نمکی و شکر استفاده کنیم
می‌توانید از اسکراب شکر دو تا سه بار در هفته استفاده کنید و از اسکراب نمکی نه بیشتر از یک بار در هفته. اگر با پوست چرب نوجوانانه سر و کار دارید - از ماسک‌های با نمک استفاده کنید.
مواد لازم برای اسکراب‌های شکر و نمک
می‌خواهم به اسیدهای میوه‌ای برای اسکراب‌های تابستانی و پوست چرب، و روغن‌های گیاهی برای اسکراب‌های زمستانی و پوست خشک احترام بگذارم. لیمو و لایم را توصیه نمی‌کنم؛ در کمترین آسیب و ترک‌های میکروسکوپی، اسیدهای این میوه‌ها شما را به دردسر خواهند انداخت… و در ترکیب با نمک این یک روش فراموش‌نشدنی خواهد بود…
میوه‌ها و محصولات ایده‌آل:
- کیوی،
- توت‌فرنگی،
- سیب پوره شده،
- پرتقال،
- توت‌سیاه (سیاه، قرمز، سفید)
بهترین روغن‌ها:
- بادام،
- جوجوبا،
- روغن نارگیل،
- روغن شی (کاریت)،
- دانه‌های انگور،
- جوانه‌های گندم.
دستورهای اسکراب‌های نمکی و شکر:
